ของฟรีไม่มีจริง

ใครชอบของฟรีบ้าง ไหนลองยกมือหน่อย ขอเสียงหน่อยก็ได้

แน่นอนคนส่วนใหญ่ล้วนชอบของฟรี เราก็เช่นเดียวกันแต่ของฟรีไม่ดีเสมอไปหรอกนะ มันต้องมีสิ่งที่ต้องแลกเปลี่ยนอยู่แล้ว อยู่ที่ว่าเราจะรู้หรือไม่รู้เท่านั้นเอง

อย่างเรื่องที่เอาให้อ่านนี้ ก็เป็นเรื่องของของฟรีเหมือนกัน ลองอ่านดูนะ

เศรษฐีพันล้านอย่างเรย์ คร็อก (Ray Kroc) ผู้ก่อตั้งบริษัท แมคโดนัลด์ (McDonald’s) ที่โด่งดังไปทั่วโลก เคยให้สัมภาษณ์ครั้งหนึ่งผ่านรายการโทรทัศน์ ระหว่างการดำเนินรายการ พิธีกรถามถึงทัศนคติส่วนตัวของเขาต่อการได้รับของฟรีจากผู้อื่น เขาตอบอย่างไม่ต้องคิดว่า  "โดยส่วนตัวแล้วผมไม่นิยมของฟรี" โดยเขาได้เล่าเรื่องราวต่อไปนี้ให้ฟังว่า

นานมาแล้วที่เมืองมอนเทอร์เร่ย์ รัฐแคลิฟอร์เนีย (Monterey, California) มีเหตุการณ์วิกฤตเกิดขึ้นกับมวลหมู่นกกระทุง (Pelican) ที่อาศัยอยู่ตามแถบชายฝั่งทะเลของเมืองนั้น

มอนเทอร์เรย์เป็นสวรรค์ของนกกระทุงมาเป็นเวลายาวนาน แต่อยู่ดีๆ มีอยู่ปีหนึ่ง จำนวนนกกระทุงลดจำนวนลงอย่างฮวบฮาบ ผู้คนหวั่นว่าคงเกิดโรคระบาดขึ้นในหมู่นกด้วยกัน แต่ก็มีคนแย้งว่าคงเป็นเพราะน้ำทะเลที่ถูกโรงงานต่างๆ ปล่อยน้ำเสียลงไปจนทำให้สกปรกเหม็นเน่าเกินกว่าที่นกจะอาศัยอยู่ได้ สุดท้ายทางการต้องส่งเจ้าหน้าที่ออกไปทำการวิเคราะห์หาสาเหตุ

ในที่สุด ความจริงก็ถูกค้นพบ ที่ผ่านๆ มาชาวประมงของมอนเทอร์เรย์จะออกทะเลจับหาปลาเป็นประจำ ส่วนหนึ่งของปลาจะถูกนำไปทำเป็นปลาตากแห้ง ชาวประมงจะควักใส้ในของปลาออกมาก่อน แล้วก็มักจะโยนให้เหล่านกกระทุงที่หากินอยู่แถวนั้นกินเป็นอาหาร นานวันเข้า เหล่านกกระทุงที่นี่ก็กลายเป็นนกที่ทั้งอวบทั้งขี้เกียจ เกือบทุกตัวก็ได้อาศัยเครื่องในปลาจากชาวประมงเป็นอาหารอันโอชะทุกวี่ทุกวัน

อยู่มาวันหนึ่ง มีโรงงานทำอาหารเม็ดสำหรับใช้กับเบ็ดตกปลามาก่อตั้งไว้ที่นี่ แล้วรับซื้อเครื่องในปลาจากชาวประมงมาเป็นวัตถุดิบในการผลิต เมื่อเครื่องในปลากลายเป็นของมีราคา อาหารฟรีของมวลหมู่นกกระทุงก็หายไปโดยปริยาย

แต่เหล่านกกระทุงที่เคยแค่อ้าปากก็มีอาหารฟรีมาบริการถึงที่มาตลอด ก็ยังวนเวียนอยู่รอบเรือประมงไม่ยอมไปไหน หวังแต่ว่าจะมีอาหารโปรยมาเหมือนวันคืนเก่าๆ

แน่นอนที่สุด ของฟรีไม่มีอีกแล้ว เหล่านกกระทุงกลายสภาพเป็นทั้งผอมทั้งอ่อนแอ พากันหิวตายไปมากมายเพราะเหล่านกกระทุงที่มอนเทอร์เรย์ได้อาหารฟรีโดยที่ไม่ต้องออกแรงมาตลอดชีวิต จนพวกมันขาดทักษะความสามารถในการจับหาปลามาเป็นอาหารเพื่อเลี้ยงดูตัวมันเองโดยไม่รู้ตัว

"นี่คือสาเหตุที่ผมไม่นิยมของฟรีในชีวิตผม โลกเรานี้ ของฟรีมีบ้างเป็นครั้งคราวอาจเป็นไปได้ แต่พึงระวังของฟรีที่มีให้อย่างสม่ำเสมอ ระวังจะเสพติดจนถอนตัวไม่ขึ้น สุดท้ายความทุกข์ร้อนจะตามมา

เราเลี้ยงดูลูกหลานเราอย่างดีไร้เงื่อนไข ก็พึงระวังต้องรู้เทคนิคและวันเวลาอันเหมาะสมที่จะฝึกให้พวกเขารู้จักรับผิดชอบตัวเอง

เมื่อวันนั้นมาถึง อย่าได้ทำร้ายลูกแบบไม่รู้ตัวจนน่าอนาถใจเหมือนเหล่านกกระทุงแห่งเมืองมอนเทอร์เรย์เด็ดขาด"

เรย์ คร็อกกล่าวทิ้งท้ายไว้ในรายการสัมภาษณ์ครั้งนั้น

www.facebook.com/Flintlibrary
“ขจรศักดิ์”
แปลและเรียบเรียง

อ่านแล้วคิดเห็นอย่างไรบ้างหละ โดยส่วนตัวคิดถึงประเทศ ประเทศนึง ที่คนบางส่วนในประเทศยอมรับอย่างหน้าชื่นตาบานว่าเป็นคนจน รอให้กลุ่มคนที่บริหารประเทศเอาของมาแจก แล้วก็ไม่ยอมช่วยเหลือตนเอง